Gundê Hîlal
ku di navbera çar çiyayên bi heybet de ye xwe sipartiye serfiraziya wan
çiyayan. Kevirê Nizar, Kelha Hêro, Xankuxurîn û Kêla Memê ev herçar çiya, ji bo
her gundekî di qontara xwe de malovanî dikirin û bibûn sitergaha xwedewandan.
Her zarokek ku di nava bereketa van gundan de çevê xwe li cîhanê vedikir, di
kurahiya van çiyayên welatên xwe de mezin dibûn, diketin nava lêgerîn û şênberbûna
xwebûnê. Di kurahiya van çiyayan de diketin pey şopên serpêhatiyên lehengan.
Yek ji van zarokan jî Rêheval Abdurehman Kara ango Elî Sor bû ku di sala 1967’an
de, di nava zozan û geliyên biheşt yên gundê Hîlal de di malbatek welatparêz ya
ku di çanda berxwdanê ya vî welatî de serwere, çevên xwe li cîhanê vedike û bi
çanda qedîm a Botanê û taybetmendiyên wê yên berxwedêr mezin dibe. Şînêyên
gundê Hîlal di nava vê bereketê de bi xwazaya xwe jiyan dikirin û debara xwe jî
bi çandinî û xwedîkirina lawiran dikirin. Rêheval Elî ji ber bê derfatiya aborî
ya malbatê, neçar dimîne ku dibistanê heta sereteyê pênç bixwîne. Heval Elî ku
di malbatê de zarokê çarê ye bi delalî tê mezin kirin û bi rûkenî û dilxweşiya
xwe ve dilê her kesî şad dikir. Rêheval Elî bi taybetmendiyên xwe yê fedekar û
berpirsiyar ji bo debara malbatê di gelek karan de cih digre. Rûxmê ku zarokê
malê yê biçûke jî, gotinê wî di malbadê de derbasdar bû ku di pir helan de dibû
hêza çareserî û rênîşanê. Rêhevl Elî
xwedî kesayatek zane, dilnizm û bi rêk û bêk bû. Kesek bi însiyatîf bû ku di
her mijarê de jiyanê bi rêk û pêk dikir û pirskirikên ku di malbatê de rû dida,
dibû hêza çareserî û dikaribû çareser bikiriba. Rêheval Elî di sala 1988’an de
nîşanlî dibe. Her çendî nîşanlî jî be, malbat bûyîn bala wî nakişîne û her ku
danustandinê wî bi hevalan re çêdibe, lêgerînên wî jî berfire dibe. Di gelek
mijaran de xwe zane dike û rastiya dijminê xwe baştir nasdike. Weke her zarokek
welatê xwe dixwaze di nava vê têkoşînê de cih bigre û li hemberî dijmin şer
bike û bibe hêviyê gelê xwe. Li ser vî esasî di sala 1989’an de berê xwe dide
çiyayên azad. Rêheval Elî bibû gerîlayek welatê xwe û dest bi jiyanek nû
kiribû. Di demek kin de di gelek aliyan de xwe pêşdixe û di nav şert û mercên herî
dijwar yên çiya de dibe xwedî kesayetek bi hêz û çalak. Heval Elî ku di her çalakiyê
de bi fedekarî û lehengî cih digire, erka ku dikeve ser milê wî her tim bi cih
tîne. Ne tenê di şer de, di jiyanê de jî erkên xwe bi cih dike. Bi vê
taybetmendî û awayê tevlîbûnê ji bo hemû hevrêyên xwe dibe çavkaniya hêz û
moralê. Rêheval Elî ku pir qadên gerîla de bi erka xwe ya fermandariya taximê
têkoşîna xwe bilintir dike û ji bo her hevalek xwe dibe pêşengek jiyanê.
Piştî ku
heval Elî tevlî nava refên gerîla dibe, gelek ciwanên gundê Hîlal ji bo doza
welatê xwe berê xwe dabûn çiyayên azad. Ev yek tirsek xistibû dilê dijmin û
xwefiroşan. Dijmin û xwefiroşan êrişî malbata Heval Elî dikin, ferdê malbatê di
êşkenceyê re derbazdikin û li ber çavên cîhanê wana qetil dikin. Dema Rêheval Elî
vê yekê dibhîze, kîna wî ya li beranberî dijmin mezintir dibe û ji bo
tolhildanê dibe xwedî têkoşînek bê hempa. Rêhevl Elî her çalakiya ku diçe, bi hêrs
û kîna tolhildanê heyfa hezar salan a ku li ser gelê Kurd hatiye meşandin ji
dijmin radike. Rêheval Elî di sala 1993’an de dema êrişî qereqola Mexês a Herekolê
dike bi 13 hevalên xwe re tevlî karwanên nemiran dibe.
0 Yorumlar