AKP-MHP’ê partiyên muxalefeta
Tirkiyeyê jî tevlî koroya xwe ya pesindayînê kirin û bi gotinan salvegera
sedemîn damezirandina Komarê pîroz kirin. Weke ku di sed salan de Komar bi her
tiştê xwe xweş û baş bûye. Yek ji wan jî bi şaşîtî negot “Rast e em îro sedemîn
salvegera damezirandina Komarê pîroz dikin, lê di sed salan de gelek tiştên ku
diviya ji bo mirovahiyê neqewimiyan qewimîn.”
Parlamenterên Partiya Wekhevî û
Demokrasiyê ya Gelan (HEDEP) ku li Meclisê siyaset û bi hemû gelên Tirkiyeyê re
nûnertiya gelê Kurd dike, li dijî vê rûreşiya “siyaseta Tirk” derket û rastiyên
100 salên Komarê yek bi yek raxistin ber çavan. Ji parlamenteran Sirri Sakik,
bi rêbazeke gelek xweş komkujiyên Komarê vegot. Sakik, di serî de gelê Kurd
neheqî û komkujiyên ku li gelên Tirkiyeyê hatibûn kirin, di rûloyek kaxiz de
nivîsand û yek bi yek rêz kir.
Ev rastî gelek li zora AKP-MHP’ê û
partiyên muxalefeta Tirkiyeyê çû. Jixwe ji ber rastî li zora wan û partî û tevgerên
beriya wan çûye 100 sal in Komarê bi komkujiyan derbas bûye. Heke wiha nebûya
wê rojek li xwe arqiliyanû ev pirs ji xwe bikirana, ‘Ka em çi dikin? Çima em
gel û baweriyan di qirkirinê re derbas dikin? Ma yekperestî ye, yan îslame ola
me?’ Ji bertekên îro diyar e ku hê jî li xwe ne arqilî ne û di înkar û
tunekirinê de bi israrin.
Çêra ku ji aliyê Serokwekîlê
Meclisê yê MHP’ê Celal Adan ve hat kirin û ji aliyê Serokê Giştî yê MHP’ê
Devlet Bahçelî ve lê xwedî hat derketin rastiyeke Komarê ye. Divê ku herkes vê
rastiyê qebûl bike û li gorî reng bide têkoşîna xwe. Li ser vî bingehî divê
têkoşîna siyasî ya gelê Kurd bê xurtkirin û ji bo têkbirina hişmendiya çêrker
şert û merc bên avakirin. Heke na, ev neyê kirin wê hê gelek çêr bên kirin û
siyasetmedarên çêrker ji çêrên xwe “nan” bixwin. Ev nan dema ku di gewriya
çêrkeran de bê hiştin wê têkoşîna siyasî bigihîje armanca xwe û ji bo gelan
şert û mercên pêşerojeke azad bê afirandin.
Li gorî min di 5’ê Mijdarê de li
Amedê bi rêbazeke nû û kêrhatî bersiva vê hişmendiyê hat dayîn. Belê ez qala
Konferansa ku Partiya Herêmên Demokratîk (DBP) bi dûrişmeya “Em ê bi civaka
rexistinbûyî jiyana azad ava bikin” lidarxist dikim. Tevlî vê konferansê bûm û min
ji nêz ve şopand. Bi qasî ku min şopand DBP’ê li gorî ruhê demê li Amedê
konferansek lidarxist. Konferansa DBP’ê bi Kurdî destpê kir û heta kêliyên
dawîn jî bi Kurdî berdewam kir.
Ji hevserokên giştî yên DBP’ê
bigire heta mêvanên axivîn hemûyan axaftina xwe bi Kurdî kirin û di serî de dayîk
dilê hemû beşdarên konferansê bi vê helwesta xwe şakirin. Di vê pêvajoyê de
tişta pêwîst ewe ku partî û tevgerên Kurdan li gorî ruhê serdemê tevbigerin û
bersiv bidin daxwaza şopînerên xwe. Li dilê Kurdistanê Amedê, qet pêwîst nake
ku tevgereke Kurd bernameyên xwe bi Tirkî lidarbixe.
Di heman demê de hemû axaftvanan di
axaftinên xwe de bal kişandin ser rol û mîsyona Rêberê PKK’ê Abdullah Ocalan a
çareseriyê û parastina paradîgmaya ku Ocalan ji bo çareseriyê pêşxistiye. Ji bo
çareseriyê li ser xurtkirina pergala Konfederalîzma Demokratîk û nasîna statuya
Kurdistanê hat rawestandin. Di heman çarçoveyê de qala defikên pergala
netew-dewlet û banga terikandina vê pergalê hat kirin. Li ser heman esasî ji bo
çareserkirina pirsgirêkên Rojhilata Navîn jî pêşniyara Konfederalîzma
Demokratîk hat kirin.
Heke
bi vê rê û rêbazê têkoşîna siyasî bê dayîn, wê teqez rê li ber serkeftina gelê Kurd
vebibe. Bi vê rêvekirinê re wê hişmendiya çêrker ku dixwaze zimanê Kurdan ji Kurdan
bide jibîrkirin û li ser vê sûcdariyan li nûnerên gelê Kurd bike têk biçe. Ji
vê demjimêrê û şûn ve herkesê ji doza gelê Kurd a ji bo azadiya Kurdistanê û
demokratîkbûna Tirkiyeyê bawer dike, ferzeke ku tevlî têkoşînê bibe û ji bo doza jê bawere kevirek bide ser kevirekî.
Kadrî
Esen
.JPG)
0 Yorumlar