Di civata komînal a seratayî de di encama tesîra li ser hev a ziman, fikir û kedê de yekeya rêxistinbûnê ya civakî ku destpêkê derdikeve holê klan e. Yekeya klanê, berhema dorhêleke pir sînordar e. Di civatên klanan de hemû endam, bi navgîniya têkîliyên xwînê bi hev ve girêdayîbûn û tenê karbeşiyeke li ser esasê cinsiyetê hebû. Civatên klan ku xwe dispartin zewaca komî, ji hev qut bûn. Ne di nava klanê bi xwe de û ne jî di navbera klanên cuda de derfetên kedxwariyê nebûn. Mirovan, tenê dikarîbûn ku tiştên pê jiyana xwe bidomînin kom bikin. Hê jî asta kedê ya hilberînê negihîştibû asta berhema zêde. Ax, hê nebibû amûreke hilberînê. Li cihekî diyar bicihbûna klanan jî, ne mijara axaftinê bû.
Van
taybetmendiyên civaka komînal a seretayî, derfetên li ser hev serdestî çêkirinê
yên klanan jî ji holê radikirin. Divê çêkirina serdestiyê, nirxekê bide
qezenckirin û feydeyekê bide. Lê belê yekeyan nedikarîn ku berhema zêde kom
bikin. Ji bo ku li ser klanan serdestî bihata çêkirin tenê yek rê dima, bêpar
hîştina klanan ji amûrên jiyanî. Ji bo vê jî pêwîst bû ku di aliyê fîzîkî de bi
temamî ji holê bihata rakirin. Klanan, ji ber vê yekê ne serdestiya biyanî li
ser xwe naskirin û ne jî li ser klanên din û endamên wan serweriya xwe çêkirin.
Klanek tinekirin pêkaneye, lê ji azadiya wê kirin ti car ne gengaz bû.
Beşeke
mezin a civaka komînal a seretayî, bi sîstema hovîtiyê derbazbû. Ev serdema ku
bi komkirin û neçîrvaniyê tê karekterîzekirin, dema ku şuna amûrên ji kevirên
verotî û keritandî hatiye çêkirin girt, bi dawî bû. Pêşketina di amûran de
çêbûye di aliyê pêşketina hilberînê de jî tesîra xwe nîşan da. Bi kedîkirina
heywanan û çandina şînatiyan re, berhemdariya keda mirov zêde bû. Ekonomiya
şivantî û cotkariyê ya ku ketiye şuna ekonomiya komkirin û nêçîrvaniyê, di
dîroka mirovahiyê de tesîreke mezin a şoreşgerî çêkir. Komên mirovan, li pey
keriyên hewyanan û li ser axên berhemdar derbasî sîstemeke civakî ya hê pêşketî
bûn. Bi hatina gel hev û yekbûna klanan, yekeyên eşîr û qebîleyên ku hem di
aliyê çendanî û hem jî di aliyê çawaniyê de hê cuda û pêşketî bûn çêbûn.
Asteke
diyar a di pêşketina amûrên hilberînê de bû sedem ku ji bo rêxistinbûna yekeyên
qebîle û eşîran, derfet peyda bibin. Ekonomiya şivantî û çandiniyê, li şuna
klanan, pêwîstiya bi yekeyên mirovan ên hê berfireh derdixist pêş. Di vê pêvajoya
ku jêre sîstema barbartiyê ya civata komînal a seretayî tê gotin re jî derfetên
kedxwariyê nebûn. Di navbera eşîrên şivan û bi çandiniyê re mijul dibin de, her
çiqas kêm be jî, karbeşiyek derketibû holê. Her çiqas di astek ku bi demên borî
ve neyê beranberê hev kirin de zêdebûneke hilberînê jî hebû, şêniya zêde dibû
derfet nedida ku berhema zêde çêbibe.
Ji
ber ku yekeyên qebîle û eşîran di nava xwe bi xwe û navbera xwe de ji bo
kedxwariyê derfet nasnekirine, di vê qonaxê de jî derfet peyda nebûn da ku di
navbera komên mirovan de têkîliyên serdestiyê çêbin. Hê ji ber ku berhemeke
zêde ya xwe dispêre axê derneketibû holê, ji bo ku qadên civak lê bi cih dibe
were dagirkirin zemîn ne amadebû. Komên mirovan ên zêde dibûn, koçî qadên vala
dikir û li wan deran dibûn sedem da ku ekonomiya şivantî û çandiniyê hê jî zêde
pêş bikeve. Di vê qonaxê de belavbûn û berfirebûneke bi şiklî, axên vala ji bo
hilberînê vekirin hebû ku vê zordestî û kedxwarî nedihewand. Di navbera civatên
qebîle û eşîran de serxwebûneke temam hebû. Kes, di vê serdemê de bi şiklekî
pir şidiyayî bi civatê ve girêdayî bû û koletî çiye nedizanî. Dîsa, di vê
serdemê de dibe ku yekeyên qebîle û eşîran bihatana tinekirin lê ti car
nedikarîbû ku dîl bihatana girtin.
Heta
dawiya civata komînal a seretayî, tesbîtkirina belavbûna komên mirovan, di nav
dem û cih de hema bêje ne mumkîn e. Hê zêde, di vê serdemê de belavbûn û dîroka
grubên nijadan ên mezin ku di encama faktorên coxrafîk de çêbûne, bi xetên xwe
yê stûr diyar e.
Rêber
Apo
0 Yorumlar