Di jiyanê de rêya rastiyê azad jiyankirin e. Jiyanek ne ji dil be, jiyanek bê wate ye.Yê ku jiyanek rast bixwaze avabike, destpêkê divê ji xwe û ji civaka xwe destpê bike. Di rastiyê de jiyanek azad di hizir de azadbûne, kesê ku di fikirê xwe de ne azad be ew kes nikare jiyanek azad bide avakirin.
Mirov di
rastiyê de azadiyê tenê bi fîzîkî digire dest, weke ku li gor cil û berg, bi
serbest tevgerkirin, her tiştê ku bixwaze bike û hwd wek azadî dihesibine. Ji
bo jiyanek azad li rastiya xwe geran, li heqiqetê geran e. Ew kesê ku li pey
jiyanek azad, wê bikaribe rastiya civakê û rastiya jiyana xwe jî bibîne. Gelê
Kurd hertim bê îrade û bê maf maye. Bi salane li hemberî dijmin ji bo jiyanek
azad têkoşînek bê hempa dide meşandin. Li hemberî ewqas êrişên ku li ser gel tê
meşandin dîsan jî têkoşîna xwe ya ji bo jiyanek azad nedaye rawestandin. Ne
tenê gelê Kurd, di heman demê de gelek hemwelatiyên cihanê jî ku em bigirin
dest ji bo jiyanek azad jiyan bike li hemberî dewletan serî netewandine, hertim
li berxwedaye. Di civakan de hîn zêdetir li ser ciwan û jinan astengî heye, desthilatdar
di her alide çi di aliyê kapitalîzmê de, çi jî di aliyê teknîk û teknolojiyê de
be bi van rêyan nahêlin ku di aliyê fikir de pêşbikevin. Ger civak di aliyê fikir
de pêşnekeve, wê ew civak ber bi koletiyê ve biçe û azadiyek sixte jiyanbikin.
Dewlet jî dizane eger di aliyê fikir de pêşbikevin wê serdestiya dewletê bikeve
di rewşa bindestiyê de êdî wê ciwan û jin bikarin civakê birêvebibin, bi vî
awayî civakek azad û jiyanek azad wê pêk were. Wek fermandarê mezin Şehîd Zerdeşt
jî gotî; “Heta dilopek xwîna di canê me de hebe, emê têkoşîna xwe
berdewambikin.” Ji ber ku jiyanek azad jiyankirin di destê herkesê de ye, tenê
ji bo wê têkoşînkirin û li berxwedayîn pêwîste. Em dikarin wisa bêjin ji bo
azadiyek rast were bidestxistin, divê li ser fikrê Rêber Apo bê meşandin, mînaka
herî berbiçav Rêbertî bi salane di nava çar dîwaran de herçiqas di aliyê fîzîkî
de azadiya wî hatibe astengkirin jî, lê di aliyê fikirê xwe de azade ti kes
nikare wî di vî alî de astengbike. Di aliyê hizirên xwe de jî cîhan hemû
xistiye di bin bandora xwe de. Di roja
me ya îro de tê dîtin ku mirovên di cihanê de jiyandikin çiqas xwe azad hîs
bikin jî, di aliyê fikir de hertim dibin bandora dewlet, civak û malbatê de ye.
Armanca dewletê ewe ku gel di aliyê aqil de pêşnekeve, her roj dewlet bi amûra
kapîtalîzmê civakê dixe nav xefka xwe de, her gav bi teknîk û teknolojiyê
tiştên nû dide avakirin ku mirovan tenê berbi xirabiyê ve bibe û ji rastiya wan
bên dûrxistin. Azadiyek sixte bi vî awayî bi wan dide jiyankirin. Di roja me ya îro de mirov
azadiya rast tenê wek fîzîkî digire dest, lê azadiya rast ne tenê ewe. Eger mirovek
di aliyê fikir de ne azad be, di cîhanê de li kuderê dibe bila bibe wê nikaribe
jiyanek rast jiyanbike. Mirovek di aliyê fikir de azad be, di nava çar diwaran
de jî be wê bi saya hizrê xwe bikaribe jiyanek rast bide domandin. Wek Rêber
Apo dibêje: “Azadî ji zarokatiyê destpêdike.”
Encex mirov zarok be ti kes nikaribe fikrên me, xeyalên me binpêbike.
Rêber Apo
dibêje: “Jin azad be, wê civakek azad be û jiyanek azad bê avakirin.” Tê ditin
ku her tiştê di roja me ya îro de pêşketî bi destê jinan, bi keda jinan, bi têkoşîna
jinan hatiye avakirin û pêşxistin. Niha jî yê ku herî zêde ji azadiyê bê par mayî
jin in. Bi fikrê Rêber Apo bi hezaran jin azadiya xwe bidestxistine, êdî ew bûne
pêşerojên civakê. Têkoşîna wan a ku ji bo azadbûn û azadkirinê bi fedekariya
xwe, bi ruhê şoreşgertiya xwe niha li her derî berxwedayînek bê hempa didin
meşandin. Êdî jin ji xewa giran rabûne, bi saya Rêbertî bûne sembola azadiyê.
Şevîn
Taş
0 Yorumlar