Kî dizane çend jin û xortên Kurdistanê li ser zinarên van çiyayan, tovên azadiyê şîn kirine? Bila çiya qala van lehengan bikin. Bila çiya baxivin. Ev lehengên ji welat û axa xwe hez dikin, navê xwe bi tîpên zêrîn di dîroka wan çiyayan de nivîsîn. Bila çiya qêrbike bêje, ew lehengên ku jiyana wan tenê li ser esasê ‘ji bilî jiyana azad jiyanek din nabe’ hatiye avakirin. Tene çiyayên welatê min dikare çîroka van lehenga vebêje. Yek ji van lehengan jî, yê ku çiyayên welatê min şahidî ji qehremantiya wî re kiriye Rêheval Xalid Îlham ango Aslane ku di sala 1973’ an de li Gundikê Remo ser bi Şirnxê di nav malbatek welatparêz de çavên xwe li jiyanê vedike. Li quntara çiyayê Cûdî, di nav newal û zozanan de bi çanda Kurdewarî kêlî bi kêlî mezin dibe û dibe xwedî kesayetek pir rengî. Di dilê xwe de, ji bo her zindiyekê hezkirinek avadike. Heval Aslan dibistanê heta sereteyî dixwîne.
Heskirina wî ya ji bo xwendinê dihêle ku di her dersekî xwe de serkeftinê bidestbixe. Malbata heval Aslan ji bo debara mala xwe karê çandinî û xwedîkirina lawiran dike. Rêheval Aslan jî bi karê şivantiyê berpirsartiya xwe ya li beranberî malbatê pêkdanî. Tenê ne karê şivantiyê re sînordar dimîne, di heman demê de çi kar hebe bi berpirsartiyek mezin bi fedekarî nêz dibe û bi serkeftî bi cih tîne. Rêheval Aslan di nav paxila dayîka xwezayê de bi sitranên xwe yê Kurdî û bi dengê xwe yê zelal, deng vedida di nav newal û zozanên welatê xwe de. Heval Aslan ku di temenê xwe yê biçûk de gerîlayên doza welatê xwe nasdikir, hewl dida ku ew têkoşîna li çiyayên azad, kêlî bi kêlî mezin dibe û dibe dengê gelê Kurd, ji nêz ve nasbike û bibe parçeyek ji vê têkoşînê. Rêheval Aslan xwedî kesayetek fedekar, dilnizm û wêrek bû.
Ti carî neheqî qebûl nedikir. Li beranberî neheqiyê her tim di nava têkoşînekê de bû. Lê dizanibû ku neheqiya herî mezin li beranberî welatê wî tê meşandin. Li beranberî vê neheqiyê nikaribû bê xem bimaya. Li ser vî bingehî di sala 1987’an de dikeve ser rêya heqîqetê û dibe parêzvanê welatê xwe. Heval Aslan di demek kin de xwe di her hêlê de pêşdixe û dibe xwedî têkoşînek bê hempa. Her qada ku diçe bi fikir û taktîkên xwe yên şer dibe tirsa dilê neyaran. Rêheval Aslan bi moral û kêfxwaşiya xwe hertim bala rêhevalên xwe dikişa ser xwe. Ev moral û kêfxweşiya Rêheval Aslan dihêla ku yên derdora wî jî di şert û mercên herî giran de ji kêfxweşiya Rêheval Aslan hêz bigirin. Di rû û kenên wî yên bedew de agirê hezkirina welat diçirisî. Ev çirûsk dibû rênîşan di rêya şoreşa Azadiya Kuridstanê de. Dema ku tê gotin gerîla, fedekarî, hevaltî, dilnizmî, ken, hezkirin û her cure xweşiktî tê bîra mirov, ev taybetmendî hemû di kesayeta Rêheval Aslan de şikil girtibû. Di esasê bîrdoziya Rêbertî de timî pêşengtî ji rêhevalên xwe re dikir û armanca wî ya sereke pêşketin û pêşxistina rêhevalên xwe bû. Di vî warî de hertim bi wêrek nêz dibû û rolê pêşengtiyê dileyîst.
Rêheval Aslan di sala 1988’an de wek berpirsê heremê derbasî Serhadê dibe. Rêheval Aslan di tevahî jiyana xwe ya gerîlatiyê de, kêlî bi kêlî meşaleya xwe ya azadiyê geştir dikir û di her kar û xebatên herî zehmet de cih digirt. Paqijî û wêrektiya dilê wî, di xebatên kirî de diyar dibû. Rêheval Aslan di sala 1992’an de dema ku wê derbasî saha Rêbertî bibe, dikeve kemîna dijminê xwînxwar û heta guleya xwe ya dawiyê şer dike û tevlî karwanên nemiran dibe.
.JPG)
0 Yorumlar