LÊGERÎNA HEQÎQETÊ

Heqîqet giştiye yan jî mirov dikare bêje nayê parçe kirin. Lê belê di fikir de mixabin parçebûyîn çêbûye, lê mirov nikare parçe bike. Lêgerîna heqîqetê ji destpêka avabûyîna gerdûnê, mirov, civakbûyîn û rastiya jiyanê çiye, çewa tê jiyan kirin yan jî divê rastiya were jiyan kirine? Bi her awayî xwe lêgerîn dike ye. Xwe keşif kirina mirov û gerdûnê ye. Rastiya jiyana civaka min çiye yan jî rastiya hebûna min çiye, ez kîme? Ger ez rastiya xwe û civaka xwe nizanim, ez dikarim bêjim ez mirovekî seqetim ji ber yê ku mirov dide jiyankirin ev nirxên me yên civakî ye. Ger tu nirxê xwe winda bikî, hebûna te ya ser gerdûnê jî vala dibe. Her tiştê ku di gerdûnê de hatî afirandin zindiye û nirxên me ye.

Heqîqet bi derketina şaristaniyê re hatiye windakirin. Di roja me ya îro de xweza tê qirkirin, mirov dikare bêje her ku diçe mirov ji rastiya xwe ya jiyanê dûr dikeve û ev jî bi rêbazên olî, felsefe, mîtolojî û zanistê çêbûye. Bi desthilatdariya şaristaniyê keda jinê hatiye dizîn, jin weke kole hatiye bikaranîn û bi bedena jinê hatiye leyîstin, bi vê re civak û civakbûn hate tunekirin. Berhemê ku bi destê jinê hatibû afirandin, bi destê sîstema desthilatdar hat berovajî kirin û hat dizîn. Ev yek hîşt ku di nava civakê de  ezezîtî û desthilatî pêşbikeve.

Ji bo ku em van qirêjiyan yan jî ev destdirêjiya ku bi awayek zanistî li ser jiyana me hatiye leyîstin û tawanbar kirin, divê em baş bizanibin. Di vê çarçoveyê de rastî û heqîqeta jiyana xwe  derxînîn holê. Ji ber ku Reber Apo jî dibêje; “Heqîqet eşqe, eşq jî jiyana azade.” Divê em jî li ser vê heqîqetê bi eşq nêzîkê jiyana xwe bibin.

RÊBERTÎ HEQÎQET E

Rêber Apo 'gotin', 'wate' û 'çalakî' ye. Hezkirina ji Rêbertî hezkirina ji gotin û çalakiya ku bi Rêbertî re şênber bûye. Hewldana ji bo fêhmkirina Rêber Apo baweriya bi hêza gotin û watedayîna ji gotinên Rêbertî ye. Têgihiştina Rêbertî têgihiştina hişmendiya gotinê ya Rêbertî ye. Rêbertî heqîqet e. Heqîqeta ku di nava xweza, civak û jinê de geş bûye û dest bi berxwedanê kiriye. Zarokê ku têgihiştina civakê fêhm kiriye, ewladê bi xêr ê civakê û kurê esîl ê jin a dayikê ye. Rêbertî di diyalektîka rabirdû-niha-paşerojê de pireke di lêgerîna heqîqetê de ye, rawestgehek li ser rêya heqîqetê ye, asta herî bilind e.

RÊBERTÎ BI ME RE YE

Rêwiyên rêya heqîqetê û parêzvanên bi biryar ên lêgerîna heqîqetê divê li ser xeta Rêbertî bimeşin. Xwendin, fêhmkirin û bicihanîna Rêbertî rêya xwegihandina li heqîqetê ye. Rêber Apo nivîsandina gotina bilêvkirî ye. Rêbertî analîz e, parastin e, paradîgmaya nû ye. Rêber Apo xwe kir gotin, xwe kir nivîs, bû pirtûk. Yên ku dixwazin ji Rêber Apo hez bikin, yên ku dixwazin bi Rêbertî zanibin û bibînin, divê neçin dûr. Rêbertî bi me re ye. Pirtûkek, gotinek bi me re ye. Yên ku dixwazin Rêbertî fêhm bikin divê giraniyê bidin ser hêza wateyê. Yên ku dixwazin Rêbertî nas bikin divê xwe bispêrin hêza gotinê.

RÊBERTÎ RONAHIYA ME YE

Fêhmkirin ronîbûn e, ronîbûn jî ronîkirina bi meşaleya gotinê li labîrentên kûrahiya me ye. Ronahî leze, di leza xwe de rawestîn e. Ronahî bê dem û bê mirin e. Ronahî dîtin e. Çavên me bi rêya ronahiyê dibînin. Çavên dîtî digihêje hêza têgihiştinê. Zanebûn ronîbûn û watedayîn e. Rêbertî ronahiya me ye, ronahiya mejiyê me ye. Çavên mejiyê me ye. Ronahî fêhmkirin û têgihiştina di leza ronahiyê de ye.

Zeyneb Îke