XWEBEXŞ ÇIYE?

Bersivên Gel:

-Fedayî.

-Ji bo armancekê bi hemû hêza xwe têkoşîn kirin.

-Azadî ye.

-Gerîlatî ye.

-Ji xwe dayîn.

-Rastî meşandin.

-Gihiştina heqîqetê ye.

-Fedayî gelê xwe ye.

-Ji hertiştê xwe tawîz dayîn e.

-Pêşiya zilmê gertin e.

- Layîqê gelê xwe bûyîn e,

-Her kêliya xwe bi rastiyê re jiyankirin e.

-Hemû hucreyên xwe dayîna dozekê ye.

-Ji mirinê ne tirsîn e.

-Bê dudil têkoşîn kirine.

 

Xwebexşî; Yên ku bêyî li benda berjewendiyekî heyeberî bimîne, bi komek mirova re yan jî bi tena serê xwe ji bo civak, teba û xwezayê amade dibe. Kesên xwebexş bes ji bo berjewendiyên civakê dihizirin. Xala herî balkêş ya xwebexşiyê ew ku bi vîna xwe ji bo bingihê armancek diyarkirî dixebitin. Kesên xwebexş hewl didin sûdê bidin jin, zarok, pîr, teba û xwezayê ku bibin parçeyek ya guhertinan. Sûdê kesên xwebexş bê bedel xebatkirine, hem sûd dide civakê, hem sûd dide xwebexşiyê. Xebatên xwebexşiyê pileya jiyanê bilind dike. Li gorî lêkolînan, tenduristî û dilşabûna kesên xwebexş ji ya mirovên din pir zêdetire. Dema em temaşe dikin kesên alîkariya mirovan dikin mirovên pir vehêsayî ne. Xwebexş dikare pir bihêsanî li hemberî pirsgirêkan rabe. Kesên xwebexş di xebatên perwerde û semîneran zêdetir afirînertirin. Alîkarî dayîna kesekî din  yên civakê, bixwe bawerbûnê zêde dike. Karên xwebexşiyê, bi xwebexşiyê re heval û derdorên nû dide qezenc kirin. Di nava komê de hevsengî xebat kirine, xwebexşiyê bi xwe re tîne, xwebexşî jî awayê komî û hevsengiyê dide fêrkirin. Hişmendiya xwezayî pêşdixe, kêrhatinên bi bandor dide bidestxistin. Têkiliyên baş pêşdixe û bi kesên baş re naskirinê dide pêkanîn. Bi xwebexş kar kirin, gêwilê mirovan bilind dike. Dema xwebexşî di nava civakê de pêşdikeve heskirin, danûstandin, hevalbendî û li hevxwedî derketin zêde dibe. Têkiliyên civakî xurtir dibe. Ji ber ku xwebexş ji bo berjewendiyên civakê dixebite. Di heman demê de ew civak dikare tevahî pirsgirêkên xwe bi awayek hêsan çarser bike û dikare pêşî li têkçûna aborî û ramyarî bigire. Xwebexşiya hinek kesên civakê berê giştî mirovên wê civakê dide hevkarî û wan ji ez eziyê dûr dixe. Ger di nava civakekê de kesên xwebexş nemînin, heskirin kêm dibe, belavbûn pêşdikeve û têkçûna civakî dikeve meryetê. Xwebexşî civakê xweşik dikin û pêşdixin. Kesên xwebexş di aliyê erênî de hem xwe, hem civakê û hem jî cîhanê diguherînin. Xwebexş bingihê xwe ji civaka xwezayî digire. Ji ber wê pirbûna xwebexşan civakê ber bi mirovahiyê ve dikişîne. Xwebexşî kesên zana taqîkirine bi wê ve girêdayî kêrhatin, ji mirovan heskirin, parvekirin û berpisyarîgirtinê bi me dide qezenc kirin e. Kesên xwebexş ti qezencê naxazin, ji qezencê zêdetir kêrhatinê bi destdixe. Armanca bingihîn ya xwebexşiyê ewe ku bê hizirandina berjewendiyên xwe yên kesî bike, bi vîna xwe ya azad demê, zanîn, kêrhatin û derfetên xwe ji bo berjewendiyên civakê bikaranîne. Gelek cûrên xwebaxşan heye. Xwebexşên ji bo bidestxistina daxwazên xwe, ji bo fêrkirinê, ji bo xwe gihandina xeyal, ji bo parvekirinê, ji bo alîkaridayîna mirovan, ji bo azad kirina civak û paqijkirina civak ji xirabiyan, kar dikin. Bê guman xwebexş dikarin di nava civaka xwe de xwebexşiyê bidin heskirin û guhdar kirin, bilind kirin xwebexşiyê hilgirtina barê civakê ye. Dema em vê dibêjin, divê em bizanin hemû cûrên xwebexşiyê pîroz û hêjane. Hinek mirov zanabûna xwe, hinek kêrhatinên xwe, hinek malê û hinek jî zarokên xwe bê bedel dixin dibin xizmeta gelê xwe de. Ev hemû jî bi wate ne, lê ya herî bi wate û diyar dema ku mirov hertiştên xwe ji bo gel bikartine ye. Wek ku Xwidê SS ji misilman re dibêje; ‘Min ruhê we û malên wê ji we kiriye, di bedelê wê de min cinet daye we.’ Di heman demê de Heval Zîlan dibêje; ‘Xwezî ji canê min şîrîntir min tiştek din jî heba ku min ew ji bo azadiya gel bidaba’.  Hevalên hêja! Xwebexşî rûmteke ku li her cihî nayê dîtin û herkes nikare bibe şayanê wê rûmetê. Her civak û her malbat nikarin kesên xwebexş bi afirînin. Ji bo zêdebûna xwebexşan pêwîstî bi felsefeyek pêşketî heye. Ji derketina felsefeyek pêşketî zêdetir pêdivî bi rêberekî pêşketî û xwebexşekê heye. Pirbûna xwebexşan pêkanîna azadî û heskirinê, hevgirina civakê ye. Her wiha dawî anîna pirsgirêk û nakûkiyên civakê ne. Tinebûna xwebexşan têkçûna civakê, nirxên netewî û mirovahiyê ye.