NAMEYA BARZANÎ

 

Çend roj beriya niha nameya ku dibêjin Mesrûr Barzanî ji Serokê Emerîkayê Bîden re nivîsandiye, ket rojevê. Her çiqas piştre ji aliyê Barzanî ve hatibe derewandin jî diyar e ku wî nivîsandiye yan jî li ser navê wî, bi destûra wî hatiye nivîsandin. Lê tişta balkêş çiye? Heta niha bapîrê Mesrûr, bavê Mesrûr, apê Mesrûr, pismamê Mesrûr, Mesrûr bixwe yanî bi kurtasî binemala Barzanî gelek name hem ji hêzên navnetewî û hem jî hêzên dagirker re nivîsandine, lê tu name di rojnameyan de nehatine weşandin an jî nebûne rojev. Lê ev nameya dawî hat weşandin û ket rojevê. Hem jî zanebûn weşandin û xistin rojevê. Di nameyê de Mesrûr ji Bîden alîkarî dixwaze û dibêje ‘eger hûn destwerdanê nekin, wê statuya me bikeve xeteriyê û em wek aborî, siyasî hêz winda dikin. Di dema serokwezîrtiya min de cara ewile ku pêvajoyek ne pak li hember me tê rêvebirin.’ Kesê/a ku rewşa 34 salan a Başûrê Kurdistanê nezane wê bêje ‘demek heta niha statuya Başûrê Kurdistanê ne di xeteriyê de bû; niha ketiye nava xeteriyê’ û wê bifikire ku heta niha gel ti pirsgirêkên aborî jiyan nekirine, lewra Mesrûr hewar dike. Halbukî ji ber binemala Barzanî, ev 34 salin statuya Başûrê Kurdistanê bi xeteriyan re rû bi rû ye. Ev 34 salin gelê me fêrî parsekiyê kirine. Ev 34 salin birûmeta wan tê leyîstin. Heta çend sal beriya niha jî bi dirav û sedeqeyan jiyana xwe didomandin. Çend salên destpêkê bi dirav û sedeqeyan, li rûmeta gel dihat leyîstin û piştre jî mihtacê kar û pariyek nan hatin kirin. Jixwe ev 34 salin azadî, demokrasî, edalet, wekhevî nêzî Başûrê Kurdistanê nebûye. Helbet sedem çi dibe bila bibe mirov çûyîna ciwanên Başûrê Kurdistanê ya ber bi derveyî welat rast nabîne, lê eger li gel her tiştî jî axa pîr û kalan tê terikandin, sedem Mesrûr û binemala wî bixwe ye. Car din eger gel xweziya xwe bi faşîstê Saddam tîne sedem ew binemal e.

Dîsa Mesrûr dibêje di dema serokwezîrtiya min de cara ewiliye ku li hember me pêvajoyek ne pak tê rêvebirin. Lê Mesrûr ev du sal zêdetirin ku serokwezîre û ti kes jî jêre nabêje, madem cara ewilî li hemberî serokwezîrtiya te pêvajoyek ne pak tê rêvebirin, te çima ev pirsgirêk beriya niha bi dewleta Iraqê re çareser nedikir. Lê hem Mesrûr û hem jî binemala wî, ji roja Rejîma Saddam hilweşiya û heta niha xwe bi cîhanê nedan e. Wekî ku bêjin cîhan ji aliyê me ve hatiye afirandin. Lewra li gel hemû bangawaziyên hikûmetên Iraqê û Tevgera me ya Azadiyê jî, mixabin malbata Barzanî nêzî çareseriya wan pirsgirêkên mijara gotinê nebûye. Heta dema Nêçîrvan digot ‘ti mineta me bi hikûmeta Iraqê nîn e. Nefta me besî me ye.’ Rast e, berê bi dek û dolaban neft difirotin, behrek mezin a dahatûya ku ji balafirgeh û deriyên sînor dihatin ji wan re dima. Lewra pir pêdiviya wan bi hikûmeta Iraqê ne dima. Xwe bêminet dikirin. Lê rewşa gel ji ya niha cudatir nebû. Nexasim rewşa herêma diket bin rêveberiya YNK’ê, xirabtir bû. Li gel ku hikûmeta herêmê ji wê herêmê dahatû jî kom dikir lê gel dihat ceza kirin. Dixwestin rêveberiya wê herêmê û gel binîn li hemberî hevdû. Yanî tişta dixwazim bêjim ewe ku pirsgirêkên Barzanî di nameya xwe de behs dike, ne pirsgirêkên niha ne. Tiştên ku niha rû didin encamên wan pirsgirêkan in. Lê mirov nikare nivîsandin, weşandin û xistina rojevê ya wan pirsgirêkan, derveyî; hatin û çûyîna Hakan Fîdan a Iraq û Îranê, çûyîna Fuad Hisên, Qubat Talabanî ya Îranê û vexwandina şandeyek artêşa Iraqê ya Emerîkayê bigire dest. Ji ber ev hemû tişt di nava mehekê de pêkhatin û ev ne tesadufî bûn. Her çiqas Îran û Emerîka qaşo xwe dijberî hev nîşan bidin jî, dema mijar dibe Rêber Apo, PKK û gelê Kurd, hemû dibin yek. Mînaka herî nêzîk li Dêrazorê pêkhat. Di dîmenan de her du dewletên faşîst (Tirkiye, Sûriye) û çete dihatin xuya kirin, lê paş perdeyê jî; Îran, Emerîka, Rusya û gelek hêz, li dijî rêveberiya Bakur Rojhilatê Sûrî ketibûn nava liv û tevgerê. Ya rast dixwestin tifaqiya navbera Kurdan û Ereban xirabikin û heta meha Cotmehê jî qirkirina gelê Kurd temam bikin.

Lê ji ber ew pêknehat, niha jî dixwazin bi gotina ku statuya Başûrê Kurdistanê di xeteriyê de ye, ji aliyê aborî û siyasî ve têk diçin û li hemberî hewldanên Barzaniyan bêhurmetî heye; malbata xayîn di tasfiye kirina şoreşa azadiyê û qirkirina gelê Kurd de bikar bînin. Çawa ku destpêka salên 90’î statuya Başûrê Kurdistanê bi şertê ku PKK’ê re şer bikin hat naskirin, niha jî dixwazin bi wî awayî bikar bînin. Eger li gel hişyariya Tevgera Azadî û nerazîbûnên gelê Kurd jî, hîna malbata çete serkêşiya tasfiye kirinê dike, sedem eve.

Baz Mordem