Bersivên gel:
-Li dijî
qetilkirina jiyana jinê, têkoşîn kirin e.
-Jina
têkoşer e.
-Têkoşîna
li hember tundûtûjiyê ye.
-Têkoşîna
jiyanek azad e.
-Xeyalê
jiyana azad e.
-Roja
parastina heqîqeta jiyanê ye.
-Stiriya
gule ye.
-Tundûtûjiya
zilam ya li dijî jinê ye.
- Yekemîn avêtina
tovê azadiya jinê ya li dijî tundûtûjiyê ye.
-Li hember
kedxwariyê berxwedan e.
-Tola
hezar salan e.
-Ji nû ve
zindîkirina jiyana jinê ye.
-Hêviya
jiyan ye.
Di 25’ê Mijdara
1999’an de ji aliyê Neteweyên Yekbûyî (NY) ve wek roja navnetewî ya têkoşîna li
dijî tundûtûjiya li ser jinê hatiye ragihadin. Her sal di vê rojê de tundûtûjiya
li ser jinê tê şermezarkirin. Sedemê ku ev roj hatiye hilbijartin, bûyera sala
1960’an ya li Komara Domînîkê hatibû pêkanîn e. Di wan pêvajoyan de Komara
Domînîk ji aliyê sîstemek dîgdator û xwînmij ve dihat birêvebirin. Serokê wê
demê yê Komara Domînîkê Rafael Trujillo bû û yê ku pêşengtî ji wê hişmendiyê re
dikir jî ew bû. Ji bo têkoşîna hersê xuşkên Mîrabel ya li dijî dîgdatoriya xwe
bidin şikandin, di roja 25’ê Mijdara 1960’an de hersê xuşkên Mîrabel tecawîz
dikin û piştî tecawîz dikin bi hovane tên qetil kirin. Dema em li roja xwe ya
îro jî temaşe dikin, heman hişmendiya ku di salên 1960’an de li Domînîkê hatî
jiyankirin dî roja îro de jî li ser kare. Pergala ku niha cîhanê birêve dibe
her roj xwîna mirovan dimije. Pargala Kapîtalîst dijminê fikrê jinê ye. Ji bo
ku jinê tine bike û ji bo xwe bide karanîn hertîşt ji xwe re maf û rewa dibîne.
Ne tenê xuşkên Mîrabel, bi hezaran jinên têkoşer kirin qûrbanê sîstema xwe ya
baviksalar. Mînak di sala 2013’an de sê
jinên şoreşger Sara, Rojbîn û Ronahî li Parîsê bi destê zilamên serdest hatin
qetilkirin. Di sala 2016’an de jî li Silopya yê Pakîze, Sêvê û Fatma bi heman hişmendiyê
hatin qetilkirin. Cardin Denîz Poyras, Fîrdewis Babat, Nagîhan Akarsel,
Gulistan Duku û hezaran jinên din bi destê desthiladaran hatin qetilkirin. Ji
bo li hember van desthiladaran serî bê rakirin, di roja 25’ê Mijdarê de jinên
cîhanê bi yek armancê dengê xwe bilind kirin. Di heman demê de roja ji neheqan,
zordar, zilimkar û serdestan hesap pirsinê ye. Jinê ti carî ew tûndûtîjî
nepejirandiye û napejîrînin. Ji xuşkên Mîrabel, Zarifeyan bigire hata Besê Anûşan,
Rindexan heta Şîrin Elemhûrî û niha jî Jîna Emînî ku bûye sembola berxwedana
jinên têkoşer. Bi dirûşma ‘Jin Jiyan Azadî’ jin îro li hemû qadên jiyanê ye û
tola hezar salan ji desthilatan tê girtin. Gerîlayên azadiyê di ceperên şer de
dibin tang, top û kîmyabaranê de berxwedidin û dijmin felcdikin. Jinên Şengal,
Mexmûr, Rojava, Bakur, Rojhilat, Başûr û Awrupa li ser feleseya Rêber Apo nîşan
daye, xwe zana dikin û pêşenktiyê ji civaka exlaqî û polîtîk re dikin. Çawan ku
Rêbertî dibêje: ‘Setsala 21’an setsala jinê ye’
îro jî li her derê cîhanê jin rabûna ser xwe û têkoşînê li dijî tûndûtîjiyê
dikin. Şoreşa jinên Rojava, şoreşa jinên Rojhilat û Îranê bûye çavkaniya
têkoşîna jinê ya li hember tûndûtîjiya li ser jinan. Ne tenê jinên Rojhilata
Navîn, belku hemû jinên cîhanê û jinên Entarnasyonalîst û bi taybetî jî ji jinên
Ereb re bûye altarnatîfa jiyana azad. Her wiha van hemûya xwe bi fikrê Rêber
Apo pêşxistin û pêşengtiyê ji şoreşa jinên
cîhanê re dikin. Lewma îro li hemû aliyên cîhanê jin bi dirûşmeya Rêber
Apo ya ku dibeje; ‘Jin Jiyan Azadî’ li dijî sîstema destjhilatdar û zilamê
serdest têdikoşîn.

0 Yorumlar