Hişmendiya desthilatdarî Çiye?

Hişmendiya desthilatdarî

Bersivên Gel:

-Tenê xwe fikirîn e.

-Ezezîtî ye.

-Berovajî fikrê civakê ye.

-Fikrekî ego perest e.

-Her tiştî, tenê ji bo berjewendiyên xwe pêktîne.

-Hişmendiyekî qirker e.

-Tine dîtina keda jin-dayîk e.

-Fikrekî hezaran salan e.

-Fikra ku civakê biçûk dibîne ye.

-Fikrekî mêrsalar e.

-Heyîna xwe li ser hemû heyînan re dibîne.

-Bi darê zorê kontirolkirina civakan e.

Hîşmendiya ku xwe ji dervey îradeya civakê bi rêxistin dike û tenê li gor berjewendiyên xwe yê desthilatdariyê tevger dike. Çîna ku xwe jor dibîne û civakê di aliyê hişî de ji xwe kêmtir dibîne, weke hêzeke ku nebe civak jî nabe tevger dike. Bîrdoziyeke ku tenê xwe bi hişmendiya zilam ya 5 hezar salî, xwe li ser hemû nirxên pîroz yên civakê rêxistinkiriye. Bi hemû nirxên civakê leyîstin û li gor xwe şikil dayî wek berhemê xwe pêşkêşî civakê dike. Ji keda dayîk ya ku bi hezaran salan pêşengî ji bo civakê kirî, hemû hilberandin û nirxên pîroz yên bi destê dayîkê hatî avakirin bi awayek amade girtî destê xwe ji cewherê wê dayî dûrxistin, li gor sîsmeta xwe sazûmankirî bi rengê nû yê çînkirî pêşkêşî civakê dike. Êdî Jina pîroz ya xudawend dikeve nava pencê zilamê bûyî xuda, ev jî bi navê nû yê sîstemkirî qral-xuda li dora zilamê pîroz xwe bi rêxistin dike.

Êdî ev dibe pergalek ya rêveberiya nû ya vê hişmendiya desthilatdar ya ku di demên cuda yê dîrokê de tenê nav dide guhertin. Bi demê re dibe koma arîstokratan, dibe hêza sîyasî ya rewşenbîr ku xwe di bin navê zilamê zane yê zanist de dafirîne. Bi van guhertinên ku hem di aliyê hişî hem di aliyê fîzîkî de çêdibin navê jin êdî dikeve nava tarîtiya dîrokê de. Her çendê car caran wek sîstem xwestibe bide guhertin jî lê nekariye ji guhertina nav wêdetir biçe. Em jibîr nekin ev sîstema ku bi Sumeran despêkirî bi hezaran salan bûye sedemê rijandina xwîna bi hezaran mirovan. Hişmendiyeke tenê berjewendiyên wê girînge, di nava xwe de nirxên mirovî, exlaqî û civakî na hewîne. Xwe li dora pergaleke ego-parêz ya zilamê qaşo rêveber yê ku ez-ezîtî, dagirkirin, qirkirina mirovan, talankirina xweza û ya herî girîng keda Jin-Dayîk tuneyî dide rêxistinkirin. Bê gûman ev hemû lingên sereke yên vê pergala desthilatdarin, di roja me ya îro de bûne mîmarê sîstema kapîtalîzmê. Gelek caran xwestiye dibin navên cuda de jî xwe rêxistin bike ji bo ku hêsantir xwe bigehîne hemû rehendên civakê. Mînaka herî baş bi awayek hêsan xwestiye di bin navê demokrasiyê de rûyê xwe yê rast bi maske bike jî, lê armanc û kiryarên vê pergalê ticaran nehatiye guhertin.

Pergaleke li ser hemû pîvan û nirxê civakê hatî golobalkirin wêdetir neçûye. Em jibîr nekin dema pênaseya pîvan û nirxan tê kirin yekser jin û ciwan dibin armanca vê pergala çêkirî. Ji ber dizane kengê hêza afirêner û aktîf girt destê xwe bi hêsantir dikare xwe bi gehîne nava civakê. Ji ber yekane armanca vê hişmendiyê ked xwarine, vê jî herî zêde li ser keda jin û ciwanan dide pêkanîn. Ev hişmendiya wî bûye sedem ku di vê pergalê de despêkê jin û ciwan bên kolekirin. Êdî zilamê sermayedar di bin navê dewlet-netew de pergala nijadperestî, zanistperestî û olperestî ku jin têde hatî metakirin li ser dika dîrokê cihê xwe girtiye. Ji bo van kiryarên xwe bide pêkanîn lingên herî xurt yê civakê yên weke perwerde, parastin û îradeye, exlaqê civakê di bin navê qanûna de daye rêxistinkirin. Di bin navê cuda yê demê de bûye şaristanî, qiraliyet, împeretorî û netew-dewletên di bin sîwana kapîtalîzmê de berdewamkiriye. Lê êdî tê dîtin ku ev sîstem bixwe di nava xwe de rizîbûn û parçebûnê jiyan dike, hatiye radeya ku ji bo xwe jî nabe bersiv. Beramber vê pergala têkçûyî yekane rêya çareserî paradîgmaya netewa-demokratîke ya ku bi fikrê Rêber Apo şikil girtî û bûye hêviyek ji bo hemû gelên azadîxwaz. Yekane alternatîfa beramber sîstema têkçûyî ya dewletên netewperestên kapîtale. Ango bûye hêz û îrdeya xwerêvebirina civakê bi ya ku li cewherê xwe zivîrinê ye. Li vê paradîgmayê xwedî derketin û dana jiyankirin erkê her kesekê ku xwedî nirxê mirovtiyê ye.