JI BER NEXWEŞIYÊ ZÊDEYÎ 100 MIRÎŞIK MIRIN!

Li Wargeha Mexmûrê di vê hefteyê de pêlek a nexweşiya mirîşkan belavbûye û zêdeyî 100 mirîşkên xelkê wargehê mirine. Dr. Mihemed Unver dibêje, bila kes wan mirîşkên nexweş nexwe!

Armanc Herekol

Dem dem pêlên nexweşiyên mirîşkan belav dibe û rêjeyek zêde mirîşik dimirin. Gelek cureyên nexweşiyên mirîşkan hene. Dema ku yek bi wê nexweşiyê dikeve, li pey hev diçin û tevahî mirîşkên heyî para xwe ji wê nexweşiyê digirin û tenê çend mirîşik jê difilitin.

Ev hefteyeke li Wargeha Penaberan a Şehîd Rustem Cûdî (Mexmûr) jî pêlek a nexweşiya mirîşkan belav bûye û zêdeyî 100 mirîşkên xelkê wargehê mirine. Heta niha jî ev nexweşî berdewame.

‘Sîr, mast û pîvazan bidin mirîşkan’

Beytarê wargehê yê bi navê Sebrî Mijînî dibêje ku ev nexweşî wek sermayê ye û bi rêya bayê belavî mirîşkan dibe û van zanyariyan ji rojnama me re parve dike: “Ev 7 sale ez vî karî dikim. Ev hefteyeke hema bêje tevahî kesên ku mirîşkên wan hene, hatine gel min û min dermanê mirîşkan daye wan. Rêjeyek zêde mirîşik mirine. Nexweşiyên mirîşkan cur be cur hene. Lê ev hefteyeke nexweşiyek wek vîrusek a sermayê ketiye di nav mirîşkan de û her roj mirîşik pê dimirin. Di xwedîkirina mirîşkan de gelê me ne zêde xwedî agahî ne. Aşiyên wan sererast pêk nayînin. Pêwîste dema ku çîpik çêdibin, heta 9 heyvan 3 aşiyan li wan bidin. Ji bo vê nexweşiyê, divê antîbiyotîk û vîtamîn bê dayîna mirîşkan. Dema ku ev derman dan mirîşkan, wê ev nexweşî evqas bandorê li ser hemûyan neke û wê mirina wan kêm be. Her wiha dermanên xwezayî wek sîr û mast bixin di nav hev de û pîvazan bidin mirîşkan.”

‘Vîtamîn bidin û aşî bikin!’

Li ser heman mijarê welatiyê bi navê Sebrî Hisên ku ev 7 sale karê xwedîkirina mirîşkan dike û zêdeyî 150 mirîşk û elokên wî hene tîne ziman ku ji ber ku wî aşî û dermanên mirîşakan sererast bi kar anîne, mirîşkên wê bi nexweşiyê neketine û wiha dipeyîve: “Ji bo debara jiyana xwe û ji ber hêk bi tenduristin, ez vî karî dikim. Ez nêzî mala xwe xwedî dikim û bi vê yekê wextê xwe bi xwedîkirina mirîşkan re derbas dikim. Ez hem mirîşk û hem jî hêkan difiroşim û debara mala xwe pê dikim. Ez bi sala ne vî karî dikim û divê mirov heta 9 heyvên destpêkê aşiyên wan sererast li wan bidin. Ji ber ku di pêşerojê de zû bi zû, bi nexweşiyê nakevin. Ger bên aşîkirin bi hev re namirin. Ya din jî divê vîtamîn bê dayîna mirîşkan. Di van rojên dawî de ji ber nexweşiyê gelek mirîşik mirine, lê ji ber ku min aşî kirine û vîtamîn daye wan, ev saleke tenê 3 mirîşikên min mirine. Dema ku we zanî mirîşik bi nexweşiyê ketine, vîtamînê bidin wan, wê hîn zêdetir xwe li ber nexweşiyê bigirin. Ya din jî dema ku nexweş dikevin, bê hal dibin û xwarin naxwin, ji ber ku xwarin naxwin dimirin. Ji ber wê tekane parastina mirîşkan vîtamîn û aşî ne. Ev vîtamîn li gel beytaran peyda dibin.”

‘Mirîşkên nexweş nexwin’

Dema ku mirîşk nexweş dibin gelek kes hene wan mirîşkan beriya ku bimirin serjêdikin û dixwin, têkildarî zirarên wê em çûn gel Dr. Mihemed Unver û ev zanyarî bi me re parvekirin: “Nexweşiya mirîşkan pitir bakteriyelin, an jî virusîne. Dema mirîşk nexweş be û bê serjêkirin, çend goştê wan were kelandin yan jî pijandin jî, hinek ji wan vîrus û bakteriyan nayên tunekirin. Dema mirov wî goştî bixwe, ew mîkrop û vîrus derbasî mirov dibe. Bi wê re mirov jehrî dibe, zikçûn çêdibe û diverişe. Her wiha îltîhap û enfeksiyonê di laşê mirovan de çêdike. Bila ew mirîşkên nexweş neyên xwarin!”